ادبیات و فرهنگ
استاد دکترحسینقلی انگالی :
دیگ بی قراربیدم ویاری وَرُم نِبی
یه اهل ِحال ِ ساوقه داری وَرُم نِبی
یه پاکبازِ اهل ِ دلی کزکلام ِ او
واوی کـُنـُم مودفع ِ خماری وَرُم نِبی
یااین که همدمی که بفهمه زوونِمه
یه هم کلوم ِ پاک عیاری وَرُم نِبی
فکرم کشید پر، سوی صحرای دشتسون
اُماچه چاره، اسووسواری وَرُم نِبی
دل داشت میل ِتیروتفنگی سی هُوبره ای
شرمَندِ شاویدم ، گِتِکزاری وَرُم نِبی
مِیلـُم کشید قهوه وقیلون ومنقلی
لیکن چه فیده، سایه ی کـُناری وَرُم نِبی
دُوتازه ای، که پیدُم ِ خَش، ریش رخته وُو
مِیلـُم کشید و،خیگ وملاری وَرُم نِبی
دل کردهوای نون وتلیتی ومَنگکی
اُمّاصدحیف که کشک وتغاری وَرُم نِبی
کیوی وسیب ومیوه یل تـُرش وبی مزه
نادِی وَرُم، یه دون ِ کـُناری وَرُم نِبی
یه گــَل ِ گـُجیک، چنبره زه تـُودل ِ فدَه
اُمّا فغون که سنگ وکِیواری وَرُم نِبی
کِرده دِرِنگِه ای، سی دل ِ دردمندِ خـُم
اُمّا عبث که نغمه ی تاری وَرُم نِبی
هِی زِرّ وپیچ خَردُم ، دورودیار ِ خم
یه آدمی که پاش بُکـُنـُم سِکُ داری وَرُم نِبی
گفتم خداخدا، بـِرِسَن« ایرج» و« فـَرَج »
«مَحمَدغلامی » اهل ِ بـُناری وَرُم نِبی
تهرون خـَشه اُما«انگالی »، نه مال تونه
واگرد ولات و، هِی مگویاری وَرُم نِبی
________
هفته نامه ی نصیربوشهر- یک شنبه 9مهرماه 1385